این ممکن است غیر قابل باور به نظر برسد، اما ممکن است: شما کم تر غذا بخورید اما وزن اضافه کنید. چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟ چه خطاهایی میکنید ؟ در مقاله امروز سعی می کنیم به این سوالات پاسخ دهیم.
همه ما افرادی را می شناسیم که کم غذا می خورند اما لاغر هستند، همانطور که افرادی را می شناسیم که کم غذا می خورند اما همچنان وزن اضافه می کنند. رمز و راز در اینجا نهفته است که چرا این افراد در حفظ وزن مطلوب خود مشکل دارند. از این گذشته، این وضعیت دشواری است، زیرا این افراد اغلب با وجود کم تر غذا خوردن، نمی توانند وزن کم کنند که در نتیجه هم احساس شکست و هم حتی احساس گناه می کنند.
فرمول کاهش وزن عملا جهانی است. این بر اساس قانون اول ترمودینامیک است و در واقع بسیار ساده است. وقتی بیشتر از دریافت انرژی مصرف می کنیم، وزن کم می کنیم. این از نظر علمی ثابت شده است و بسیاری از افراد با رعایت این اصل وزن کم می کنند. با این حال، مانند هر چیز دیگری، این معادله ریاضی به تنهایی نمی تواند نتایج خوبی ارائه دهد، زیرا وزن بدن نیز دارای ابعاد ژنتیکی، محیطی، تغذیه ای و روانی است.
بنابراین، هنگام تلاش برای کاهش وزن، باید همه این عوامل را در نظر بگیرید.
آیا کم تر غذا می خورید اما وزن اضافه می کنید؟
این می تواند به دلیل عدم تعادل انرژی باشد. اصول اساسی حفظ تعادل انرژی شامل دو مفهوم است:
- کالری هایی که با غذا دریافت می کنیم، سوخت روزانه ما هستند.
- کالری هایی که استفاده می کنیم میزان متابولیسم ما است.
با این حال، عوامل دیگری نیز ممکن است وارد عمل شوند. اینها می توانند مواردی مانند:
- متابولیسم پایه. بدن برای انجام اساسی ترین وظایف خود به حداقل انرژی نیاز دارد. در واقع، این حدود 70 تا 80 درصد از کل انرژی روزانه ما را پوشش می دهد.
- ورزش و فعالیت بدنی. اینها کالری هایی هستند که ما برای انجام فعالیت های روزانه یا انجام تمرینات بدنی شدیدتر صرف می کنیم.
- اثر حرارتی غذا. این انرژی است که ما برای جذب و هضم غذا صرف می کنیم.
زمانی که کالری بیشتری نسبت به کالری که می سوزانیم دریافت می کنیم، وزن اضافه می کنیم. از سوی دیگر، زمانی که کالری بیشتری نسبت به دریافت کالری می سوزانیم، وزن کم می کنیم. بنابراین، بر اساس این شرایط، یکی از رایج ترین راه های کاهش وزن، محدود کردن کالری است. به عبارت دیگر، کم تر بخورید.
اما با افرادی که با وجود کم خوردن چاق می شوند چه کنیم؟
یک فرمول بسیار ساده برای کاهش وزن این است که کالری بیشتری نسبت به آنچه که می خوریم بسوزانیم. با این حال، ما نمی توانیم عوامل دیگری را که بر این روند تأثیر می گذارند نادیده بگیریم.
نقش متابولیسم شما:
بدن ما از هر نظر تعادل را دوست دارد. مکانیسم های خاص خود را برای متعادل کردن pH، دما، فشار خون و البته وزن خود دارد. زمانی که متوجه محدودیت کالری قابل توجه همراه با کاهش وزن شود، زنگ هشدار به صدا در می آید. بنابراین به حالت صرفه جویی در کالری می رود و این کاملا برخلاف میل ما اتفاق می افتد. به همین دلیل، یک سری واکنش های هورمونی برای حفظ انرژی فعال می شوند. این به طور خودکار اتفاق می افتد.
یکی از اولین اتفاقاتی که می افتد کاهش متابولیسم پایه و احساس سیری است. به نوبه خود، هورمون های مرتبط با گرسنگی افزایش می یابد. همانطور که می بینید، متابولیسم پایه در مورد کالری هایی که در طول روز مصرف می کنیم بسیار مهم است. در این صورت حتی زمانی که کم تر غذا می خوریم کم تر خرج می کنیم و وزنمان راکد می شود. حتی ممکن است در برخی موارد وزن افزایش یابد.
برای کاهش وزن انرژی بیشتری مصرف کنید:
بنابراین، کم خوردن راهی برای کاهش وزن است، زیرا به این ترتیب کالری کم تری دریافت می کنید. با این حال، همانطور که در بالا ذکر کردیم، نمی توانیم کالری دریافتی خود را به طور غیرقابل کنترلی کاهش دهیم زیرا در این صورت متابولیسم ما کند می شود. رژیم های کم کالری نه تنها از نظر متابولیسم اثر معکوس دارند، بلکه منجر به کمبود انرژی و مواد مغذی می شوند. به همین دلیل می توانند ما را در حالت بی تفاوتی و سستی و حتی بد خلقی قرار دهند.
بنابراین، مهم تر از آن است که انرژی بیشتری مصرف کنیم تا اینکه کالری مصرفی خود را کاهش دهیم. ورزش بدنی و فعالیت روزانه از نظر سالم نگه داشتن متابولیسم، تغییر در تنظیم هورمون ها به طور مثبت، افزایش توده عضلانی و کاهش توده چربی بسیار مهم است.
ورزش بدنی و هر نوع فعالیت بدنی برای داشتن متابولیسم سالم و فعال ضروری است.
اهمیت توده عضلانی:
حتی اگر کاری انجام ندهیم، ماهیچه های ما یکی از سیستم های بدن هستند که بیشترین انرژی را مصرف می کنند. فردی که درصد توده عضلانی بیشتری دارد، متابولیسم پایه بالاتری نسبت به فردی با درصد توده عضلانی کم تری دارد. به همین دلیل، وقتی شروع به محدود کردن مصرف غذا می کنیم، معمولاً توده عضلانی ما بلافاصله تحت تأثیر قرار می گیرد. به عنوان مثال، زمانی که بدن نتواند گلوکز کافی از غذا دریافت کند، شروع به جستجوی منابع دیگر گلوکز می کند.
شاید این را ندانید، اما یکی از ذخایر اصلی گلوکز ما چربی بدن و دیگری توده عضلانی است. و وقتی صحبت از وضعیت محدودیت کالری می شود، بدن دقیقاً از دومی این ذخایر استفاده می کند. نتیجه از دست دادن توده عضلانی است که مصرف انرژی ما را بیشتر کاهش می دهد.
اگر در این مرحله مقدار غذایی که می خوریم را کاهش دهیم، این امر با عواقب منفی که در بالا به آن اشاره کردیم همراه خواهد داشت. به این معنا که دلیل افزایش وزن برخی افراد حتی اگر خیلی کم باشد، این است که مقداری که می سوزانند به قدری کم است که کم خوردن سخت می شود.
بدون دیدگاه