تعریف

بیوتین که به‌نام ویتامین H یا ویتامین B7 نیز نامیده می‌شود به خانواده‌ ویتامین‌های محلول در آب B تعلق دارد. انسان‌ها فقط قادرند که مقدار کمی بیوتین بسازند، بنابراین قسمت اعظم آن باید از طریق غذاها به بدن برسد. بیوتین در تغییر کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها به انرژی قابل استفاده در بدن نقش دارد.

هدف

بیوتین با آنزیم‌هایی که تجزیه‌ غذاها را برعهده دارند و تنظیم می‌کنند ترکیب می‌شود. بعضی از محققان نیز معتقدند که بیوتین دارای نقش مهمی در تکثیر و خوانده شدن (همانندسازی و رونویسی) دزاکسی‌ریبونوکلئیک اسید (DNA) است. بیوتین گاهی اوقات به‌عنوان یک مکمل رژیمی استفاده می‌شود تا استحکام ناخن‌ها را بیش‌تر کند و از ریزش مو جلوگیری نماید. این موارد هنور به اثبات نرسیده‌اند.

توصیف

بیوتین یکی از ویتامین‌های گروه B است که چندان شناخته‌شده نیست. این ویتامین در سال 1930 وقتی تعدادی از محققان رژیم‌های مختلفی را روی جوجه‌ها و موش‌ها مورد بررسی قرار می‌دادند کشف شد و پس از آن ضروری‌بودن آن برای انسان مشخص گردید. باکتری‌ها، مخمرها، قارچ‌ها، جلبک‌ها و بعضی از گیاهان، این ویتامین را می‌سازند. در روده‌ی بزرگ انسان نیز باکتری‌هایی وجود دارند که بیوتین را می‌سازند. محققان معتقدند که قسمتی از این بیوتین تولیدشده به جریان خون منتقل می‌شود؛ ولی هنوز نمی‌دانند که چه مقدار از آن برای بدن قابل استفاده است.

بیوتین برای حیات ضروری است، چون با چهار آنزیمی که واکنش‌های متابولیک مختلف را کنترل می‌کنند و نقش آن‌ها در تولید انرژی و ساختن ملکول‌های جدید از مواد مغذی ساده است، ترکیب می‌شود. این چهار واکنش عبارتند از:

  • تشکیل گلوکز از چربی‌ها و اسیدهای آمینه (و نه از کربوهیدرات‌ها)
  • ساختن اسیدهای چرب
  • ساختن لوسین، یک اسید آمینه‌ی ضروری برای سلامتی بدن
  • متابولیسم اسیدهای آمینه، کلسترول و بعضی از اسیدهای چرب

بعضی از محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بیوتین به پروتئین‌هایی به‌نام هیستون‌ها باند شده و کروموزوم‌ها را باز می‌کند و بنابراین DNA قابل دسترس شده و به‌راحتی کپی می‌گردد. اگر چنین چیزی صحیح باشد، بیوتین دارای نقش در بیان ژنی خواهد بود.

سازنده‌های مکمل‌های رژیمی به این نتیجه رسیده‌اند که بیوتین باعث بهبودی ناخن‌های شکننده، پوست خشک و پیشگیری از ریزش مو می‌شود. این ویتامین به‌صورت قرص یا کپسول به‌تنهایی، یا در ترکیب با ویتامین‌های دیگر به فروش می‌رسد. بیوتین به لوازم آرایشی و کرم‌های پوستی نیز افزوده می‌شود. در مطالعات حیوانی بیوتین وضعیت سُم اسب‌ها را بهبود بخشیده؛ ولی هنوز مطالعه‌ی کنترل‌شده‌یی چنین تأثیری را روی ناخن‌های انسان‌ها نشان نداده است. کمبود بیوتین باعث ریزیش مو می‌شود ولی هنوز نمی‌دانیم مصرف مکمل‌های آن باعث جلوگیری از ریزش مو می‌شود یا خیر.

 

مقادیر نیاز به بیوتین

مقادیر زیر نشان‌دهنده‌ی AI برای بیوتین برای افراد سالم است:

  • نوزادان از بدو تولد تا 6 ماهگی: mcg 5
  • کودکان 12ـ7 ماهه: mcg 6
  • کودکان 3ـ1 ساله: mcg 8
  • کودکان 8 ـ4 ساله: mcg 12
  • کودکان 13ـ9 ساله: mcg 20
  • کودکان 18ـ14 ساله: mcg 25
  • بزرگسالان 19 ساله به بالا: mcg 30
  • زنان باردار: mcg 30
  • زنان شیرده: mcg 35

 

 

منابع غذایی بیوتین

بیوتین در مقادیر کم و در بسیاری از غذاها وجود دارد. باکتری‌های روده‌ی بزرگ هم مقداری بیوتین می‌سازند. برخلاف بعضی از ویتامین‌ها، بیوتین قابل ارزیابی و استفاده‌ی دوباره توسط بدن است. مقادیر دریافت روزانه خیلی زیاد نیست؛ چون فقط مقدار کمی از آن در ادرار دفع می‌شود. بیوتین از ثبات خوبی برخوردار بوده و وقتی غذا در معرض حرارت، نور یا هوا قرار بگیرد، فقط مقدار کمی از آن از بین می‌رود.

مقادیر تخمینی بیوتین در بعضی از غذاها به شرح زیر است:

  • نان تهیه‌شده از غله‌ی کامل، یک برش: mcg 6
  • تخم مرغ، یک عدد پخته‌شده: mcg 25
  • جگر، پخته‌شده، 3 اونس: mcg 3
  • مرغ، پخته‌شده، 3 اونس: mcg 3
  • ماهی آزاد، پخته‌شده، 3 اونس: mcg 4
  • آرتیشوت، پخته‌شده، یک‌دوم لیوان: mcg 2/5
  • گل‌کلم، خام، یک‌دوم لیوان: mcg 2

کمبود بیوتین

کمبود بیوتین در سراسر دنیا بسیار نادر است و تنها تحت شرایط خاصی کمبود بیوتین ایجاد می‌شود. در دو بیماری ارثی ژنتیکی، بدن نیاز پیدا می‌کند که مقادیر بیش‌تری بیوتین دریافت کند. این دو بیماری با مقادیر زیاد بیوتین درمان می‌شوند. اگر فردی برای مدت طولانی (ماه‌ها یا سال‌ها) از تخم‌مرغ خام استفاده کند در بدنش کمبود ایجاد می‌شود؛ چون نوعی پروتئین در سفیده‌ی تخم‌مرغ وجود دارد که با بیوتین باندشده و آن‌را برای بدن غیر قابل دسترس می‌کند. پختن تخم‌مرغ، بیوتین را آزاد می‌کند. دریافت مواد مغذی از راه تغذیه‌ی رگی (TPN) برای مدت طولانی منجر به کاهش سطح بیوتین در بدن می‌شود.

علایم کمبود بیوتین عبارتند از: مشکلات پوستی و موها، از قبیل پوسته پوسته‌های قرمز روی صورت، افزایش استعداد نسبت به عفونت‌های قارچی، موهای شکننده و ریزش مو. افراد مبتلا به کمبود بیوتین هم‌چنین دچار حمله‌های ناگهانی بیماری، مشکلات در هماهنگی با اطراف و ضعف ماهیچه‌یی می‌شوند. این علایم می‌توانند علل دیگری نیز داشته باشند که باید در ابتدا به آن‌ها توجه کرد؛ چون کمبود بیوتین خیلی نادر است.

موارد احتیاط

در بسیاری از گونه‌ها حیوانات بارداری که کمبود بیوتین دارند نمی‌توانند حیوان سالمی به‌دنیا بیاورند و این میزان نسبت به آن‌هایی که کمبود بیوتین ندارند، بیش‌تر است. اما چنین تأثیری در انسان‌ها دیده نشده است. با این حال، سطوح خونی بیوتین در زنان باردار کاهش می‌یابد که احتمالاً نشان می‌دهد زنان باردار تا حدی به کمبود بیوتین دچار می‌شوند، بدون این‌که علایم آن بروز کند. مکمل‌های رژیمی بیوتین در حالت عادی برای زنان باردار توصیه نمی‌شوند، اما این زنان باید نوعی رژیم خود را تنظیم کنند که حداقل روزانه mcg 30 بیوتین دریافت کنند. زنان باردار و شیرده نیازی به مصرف مکمل رژیمی بیوتین ندارند، مگر این‌که پزشک برای آن‌ها تجویز کرده باشد.

تداخلات

بیوتین با تعدادی از داروها و مواد مکمل رژیمی تداخل دارد که عبارتند از:

  • آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای مدت طولانی مصرف شده و مقدار باکتری‌های روده‌ی بزرگ را کاهش می‌دهند و در نتیجه تولید بیوتین در روده را کم کنند.
  • مصرف طولانی‌مدت داروهای ضدّ تشنج از قبیل فنی‌توئین (دیلانتین)، پیریمیدون (میزولین)، کاربامازپین، فنوباربیتول و احتمالاً والپرویک اسید، باعث کاهش سطوح خونی بیوتین می‌شوند.
  • مصرف مقادیر زیاد پانتوتنیک اسید باعث کاهش مقدار بیوتین جذب‌شده از روده‌ی بزرگ می‌شود.

عوارض

تاکنون هیچ عوارض ناخواسته‌یی از مصرف بیوتین دیده نشده است. حتی وقتی که مقادیر زیاد برای مدت طولانی دریافت گردد، هیچ اثرات جانبی گزارش نشده است.

ملاحظات والدین

کمبود بیوتین بسیار نادر است و زیادی آن نیز در بدن تاکنون خیلی مشاهده نشده است. بنابراین والدین نیازی به نگرانی در خصوص دریافت کافی بیوتین در رژیم غذایی کودک‌شان ندارند.

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *