نسخه های دارویی ۳۹

1. Tab Prednisolone 5mg N=300 daily
2. Tab Fludrcortisone 0.1mg N=300 daily
3. Tab Levothyroxine N=200 daily
4. Tab Calcium D N=200 daily

■ تشخیص احتمالی: نارسایی آدرنال. دوز فیزیولوژیک پردنیزولون ۵-۷ و نیم میلی گرم و مینرالوکورتیکوییدها ۱۰۰ میکروگرم فلودروکورتیزون است.
می توان از هیدروکورتیزون خوراکی که یک گلوکوکورتیکویید کوتاه اثر با ویژگی مینرالوکورتیکوییدی می باشد، به تنهایی در درمان نارسایی آدرنال استفاده کرد.
کلسیم- در بیمارانی که به صورت مزمن باید از کورتیکوسترویید ها استفاده کنند، جهت پیشگیری از استیوپروز تجویز می شود.

■ سازوکار داروها:
گلوکوکورتیکویید ها برای ترشح اپی نفرین از مولا آدرنال و در پی آن حفظ فشار خون ضروری است.
نبود یا کمبود اثر مینرالوکورتیکویید در بدن باعث اختلال الکترولیتی به صورت از دست رفتن شدید سدیم
و در پی آن از دست رفتن حجم مایع داخل عروقی می شود که با افت فشار و سنکوپ همراه است.
لووتیروکسین (T4) فرم سنتتیک هورمون تیروکسین (فرم فعال) (T3) است.
■ دستور استفاده: لووتیروکسین نیم تا یک ساعت پیش از صبحانه. گلوکوکورتیکویید و مینرالوکورتیکویید بعد صبحانه.

■ واکنش های ناخواسته:
پردنیزولون: افزایش وزن، تشنج، درد معده و ….
فلودروکورتیزون: ضربان نامنظم، ناراحتی معده، اختلال خواب، درد چشم و…
■ تداخل دارو با غذا: پردنیزولون و فلودروکورتیزون پس از غذا یا همراه شیر.

■ تداخل دارو با دارو:
لووتیروکسین دست کم با کلسیم-د، آهن، آنتی اسید، سوکرالفیت و کلستیرامین و … چهار ساعت فاصله باشد.

■ احتیاط ها:
پردنیزولون و فلودروکورتیزون در صورت وجود قارچ سیستمیک منع مصرف دارد.
به همراه واکسن های دارای پاتوژن های ضعیف یا زنده نباید مصرف شود.
در سیروز کبدی، مشکل روانی، گوارشی، فشار بالا، هیپوتیروییدیسم، وجود عفونت ها، میاستنی گراو، استیوپروز، سل، زخم معده و … با احتیاط مصرف شود.
سو استفاده لووتیروکسین برای لاغری و کاهش وزن منع مصرف دارد. همچنین
در انفارکتوس میوکارد، تیروتوکسیکوز، گواتر غیر سمی و تیرویید ندولار و نارسایی آدرنال تصحیح نشده احتیاط دارد.
☆ واحد تیروکسین باید در نسخه نوشته شود. چون به دو شکل ۵۰ و ۱۰۰ میکروگرم وجود دارد.

در وب سایت بهزیستن شما می توانید برای اطلاع از انواع رژِیم ها به وبلاگ وبسایت هم مراجعه نمایید.