سندرم خستگی مزمن – تشخیص و روش های درمانی
سندرم خستگی مزمن (CFS) چیست؟
سندرم خستگی مزمن (CFS) یک بیماری جدی و طولانی مدت است که بسیاری از سیستم های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. نام دیگر آن انسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) است. CFS اغلب باعث می شود نتوانید فعالیت های معمول خود را انجام دهید. گاهی ممکن است حتی نتوانید از رختخواب بلند شوید بطوری که احساس خستگی دائم میکنید . این خستگی با فعالیت بدنی یا ذهنی بدتر می شود ، اما با استراحت بهبود نمی یابد. ین بیماری در زنان شایع‌تر است و بین اواسط ۲۰ تا ۴۰ سالگی ایجاد میشود.
علائم رایج ME/CFS عبارتند از:
- همیشه احساس خستگی شدید می کنید – ممکن است انجام فعالیت های روزانه برای شما بسیار سخت باشد
- پس از استراحت یا خواب همچنان احساس خستگی می کنید
- زمان زیادی برای بهبودی پس از فعالیت بدنی صرف می شود
- مشکلات خواب، مانند بیدار شدن اغلب در طول شب
- مشکلات تمرکز، حافظه و تفکر
برخی از افراد مبتلا ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشند، از جمله:
- درد عضلانی یا مفصلی
- سردرد
- گلو درد
- علائم شبیه آنفولانزا
- احساس سرگیجه یا بیماری
- ضربان قلب سریع یا نامنظم ( تپش قلب )
شدت علائم می تواند از روز به روز یا حتی در یک روز متفاوت باشد.
علائم ME/CFS مشابه علائم برخی بیماری‌های دیگر است، بنابراین مراجعه به پزشک برای تشخیص صحیح ضروری است
علت سندرم خستگی مزمن (CFS) چیست؟
مشخص نیست که چه چیزی باعث ME/CFS می شود . ممکن است بیش از یک عامل باعث آن شود. ممکن است دو یا چند محرک با هم کار کنند و باعث بیماری شوند و ترکیبی از عوامل منجر به بروز آن شود.
عوامل احتمالی شامل موارد زیر است:
- عفونت های ویروسی، مانند تب غدد
- عفونت های باکتریایی، مانند ذات الریه
- مشکلات سیستم ایمنی
- عدم تعادل هورمونی
- ژن های شما – به نظر می رسد ME/CFS در برخی خانواده ها شایع تر است
- ضربه جسمی یا عاطفی
این سندرم چگونه درمان میشود؟
درمانی برای این سندرم گزارش نشده است بنابراین هدف درمان ME/CFS تسکین علائم است. راهکارهایی وجود دارد که
ممکن است به شما در مدیریت این بیماری کمک کند:
-
درمان رفتاری – شناختی:
درمان رفتاری-شناختی (CBT) نوعی صحبت درمانی است. در این فرآیند شما با روانپزشک و یا روانشناس درباره چیزهای مختلفی صحبت می کنید. سپس به شما کمک می شود چطور دیدتان را تغییر داده و چطور در زمان مواجه با مشکلات واکنش مناسبی را نشان دهید. که در نهایت دید مناسبی را جهت مقابله با مشکلات ایجاد شده به شما می دهند.
-
ورزشهای رده بندی شده:
اغلب با انجام تمرین های ورزشی مختلف علائم سندرم خستگی مزمن بدتر می شوند. اما از ورزش نکردن جداًخودداری کنید چرا که شرایط را در شما بدتر خواهد کرد. متخصصان توصیه می کنند که افراد مبتلا به این سندرم، باید ورزش های سبک انجام دهند. زمانی که به این نوع ورزش ها عادت کردند، می توانند به تدریج آن ها را افزایش دهند. در برخی مواقع کارکردن با یک مشاور که سندروم خستگی مزمن را درک می کند، کمک شایانی به شما خواهد کرد.
- مدیریت انرژی – جایی که به شما توصیه می شود چگونه از انرژی که در اختیار دارید بدون بدتر کردن علائم خود به بهترین شکل استفاده کنید
- بسیاری از این افراد دچار افسردگی نیز می شوند. اگر شما افسرده اید، درمان هایی را جهت پیشگیری از افسردگی آغاز کنید.
- دارویی برای کنترل علائمی مانند درد و مشکلات خواب
زندگی با سندروم خستگی مزمن چگونه خواهد بود؟
زندگی با ME/CFS ممکن است دشوار باشد. خستگی شدید و سایر علائم جسمی می تواند انجام فعالیت های روزمره را سخت کند. ممکن است مجبور شوید تغییرات اساسی در سبک زندگی ایجاد کنید.
این سندروم همچنین می تواند بر سلامت روانی و عاطفی شما تأثیر بگذارد و بر عزت نفس شما تأثیر منفی بگذارد.
علاوه بر درخواست از خانواده و دوستان خود برای حمایت، ممکن است صحبت با سایر افراد مبتلا به ME/CFS برای شما مفید باشد.
مهمترین مسئله ای که می توانید برای مقابله با این شرایط انجام دهید این است که پزشکی را بیابید که بتوانید به او اعتماد کنید و به شما این باور را بدهد که این حالت یک مشکل جدی است. فقط با این روش است که با همکاری با یکدیگر می توانید بهترین راههای مقابله با علائم این بیماری را بیابید.
پیوستن به یک گروه پشتیبانی و ملاقات با سایر افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن ممکن است مفید باشد. گروه های پشتیبانی برای همه مناسب نیستند و ممکن است دریابید که یک گروه پشتیبانی به جای تسکین استرس به استرس شما می افزاید. برای تعیین اینکه چه چیزی برای شما بهتر است ، آزمایش کنید و از قضاوت خود استفاده کنید.
تجربه سندرم خستگی مزمن در افراد مختلف متفاوت است. برخی افراد مبتلا ممکن است با گذشت زمان بهبود یابند یا بهتر شوند، اما برخی از آنها به مدت طولانی تحت تأثیر شدید هستند و ممکن است از کار افتادگی پیدا کنند. هیچ روش درمانی یا دارویی برای درمان علت بیماری تأیید نشده‌است. توصیه میشود برای جلوگیری از بدتر شدن علائم (مدیریت فعالیت‌های شخصی) را انجام دهید.حمایت و مشاوره عاطفی ممکن است به شما و عزیزانتان کمک کند تا با محدودیت های این اختلال کنار بیایید.
بدون دیدگاه