رژیم میوه خواری

تعریف رژیم میوه خواری

رژیم میوه خواری یکی از رژیم‌های گیاه­خواری مطلق است که در آن فقط باید از میوه‌های تازه استفاده شود.

منشاء رژیم میوه خواری

رژیم میوه خواری تاریخچه‌ ای صدها ساله و یا حتی بیش‌تر دارد. لئوناردو داوینچی (1519-1452) در نوشته‌های خود عنوان کرده که میوه‌ خوار بوده است. به‌رغم دیدگاه عمومی که عقیده دارند مردمان اولیه عمدتاً گوشت‌خوار بوده‌اند، اما شواهد علمی وجود دارد که نشان می‌دهد رژیم غذایی آن‌ها عمدتاً از میوه‌ها، مغزها و انواع توت‌ها تشکیل شده بود. بعضی از مربیان مذهبی چنین می‌گویند که آدم و حوا اولین افراد میوه‌خوار بوده‌اند.

در سایت بهزیستن علاوه بر موارد فوق شواهد زیادی مبنی بر میوه‌خوار بودن مردم در سده‌های 1800 و 1900 وجود دارد. در اغلب این اسناد تاریخی، افرادی که میوه‌خوار بوده‌اند بعد از ماه‌ها یا سال‌ها رژیم قابل قبول دیگری را انتخاب می‌کردند. یکی از رهبران مذهبی و سیاسی هندوستان به‌نام ماهاتما گاندی (1948-1869) برای مدت شش ماه میوه‌خوار بوده و پس از آن به رژیم گیاه­خواری روی آورد.

شرح رژیم رژیم میوه خواری

رژیم میوه خواری نوعی رژیم گیاه­خواری است که در آن فقط از میوه‌ها استفاده می‌شود. تعریف میوه اغلب اوقات در بین میوه‌خواران فرق می‌کند. بعضی از آن‌ها فقط میوه‌های گیاهان و درختان را مصرف می‌کنند، اما بعضی دیگر انواع توت‌ها را هم در رژیم خود گنجانده‌اند.

تعدادی هم تعریف خود را وسیع‌تر کرده‌اند و مغزها و دانه‌ها را هم مصرف می‌کنند؛ گاهی هم دیده شده افراد غذاهایی را استفاده می‌کنند که معمولاً در دسته سبزیجات قرار می‌گیرند، از قبیل انواع فلفل‌ها، گوجه‌فرنگی، خیاروآواکادو.

یکی دیگر از انوع رژیم میوه خواری حاوی  غلات هم است. یکی از تعریف‌های رژیم میوه خواری این است که فرد رژیمی داشته باشد که بیش از 50% آن‌را میوه تشکیل دهد. در پایگاه اینترنتی «ماورای گیاه­خواری» رژیم میوه خواری به گونه‌یی توصیف شده که حداقل 75% غذاها از میوه باشد (هم‌چنین غلات و مغزها گنجانده شده‌اند) و بقیه آن‌ها از سبزیجات خام تشکیل شده است.

اغلب میوه‌خواران از میوه خام و تازه استفاده می‌کنند و کم‌تر میوه کنسروی، یخ‌زده یا فرآیندشده مصرف می‌کنند. تعداد محدودی از آن‌ها سبزیجات برگ سبز یا سبزیجات ریشه‌ ای و یا هردو آن‌ها را هم مصرف می‌کنند.

میوه‌خواران از هفت گروه اصلی میوه‌های خود را انتخاب می‌کنند که عبارتند از:

  • میوه‌های اسیدی: مثل مرکبات، آناناس، توت‌فرنگی، انار، کیوی، قره‌قاط و سیب ترش.
  • میوه‌های میخوش (ترش و شیرین): سیب شیرین، گیلاس‌های شیرین، تمشک، زغال اخته، هلو، گلابی، پاپایا (انبه هندی)، انجیر، زردآلو و انبه.
  • میوه‌های شیرین: موز، انگور، هندوانه، خربزه و خرمالو.
  • مغزها: گردو، بادام، بادام هندی، پسته، میوه کاج و فندق.
  • دانه‌ها: آفتابگردان، کنجد و کدو حلوایی.
  • میوه‌های خشک‌شده: خرما، انجیر، زردآلو، سیب، کشمش، آلو، موز و قره‌قاط.
  • میوه‌های روغنی: آواکادو، نارگیل و زیتون.

بسیاری از میوه‌خواران عقیده دارند که کیفیت میوه‌های موجود در اغلب مغازه‌ها بسیار ضعیف است و این مساله به‌خاطر استفاده از مواد شیمیایی، کودها، حشره‌کش‌ها و سموم به‌کار رفته و برداشت میوه‌ها قبل از رسیده‌شدن کامل آن‌ها است. آن‌ها توصیه می‌کنند که از میوه‌های ارگانیک استفاده شود که عمدتاً هم در جاهای محدودی به فروش می‌رسند.

یکی از نویسندگان میوه‌خوار به‌نام دیوید ولف می‌گوید که بهتر است در یک زمان فقط یک میوه مصرف شود و قبل از استفاده از یک میوه دیگر 45 دقیقه فاصله وجود داشته باشد. انجمن میوه‌خواران توصیه می‌کند که حداقل بین مصرف میوه‌های مختلف 90 دقیقه فاصله باشد.

اگر فرد بعد از استفاده از یک نوع خاص میوه هنوز احساس گرسنگی می‌کند، باید مقدار بیش‌تری از همان نوع میوه را استفاده کند تا گرسنگی‌اش برطرف شود.افراد تحت رژیم باید فقط در زمان گرسنگی میوه بخورند و می‌توانند به هر مقداری که گرسنگی‌شان برطرف شود میوه استفاده کنند.

این افراد خودشان می‌توانند تشخیص دهند که چه زمانی سیر می‌شوند، چون اشتهایشان از بین رفته و ناگهان حس می‌کنند خیلی زیاد میوه خورده‌اند؛ پس از آن هم دیگر اشتهایی برای آن نوع میوه ندارند. به عقیده ولف این یک روش پیغام‌رسانی بدن است تا غذاخوردن متوقف شود.

بنا به گفته‌ی وی اگر فردی در یک زمان بیش از یک نوع میوه مصرف کند، این احساس نمی‌تواند چندان مؤثر عمل کند.

فردیکه فقط از میوه استفاده می‌کند، نیازی به نوشیدن آب ندارد و تمام آب مورد نیاز بدن در میوه‌ها موجود است. اگر در رژیم غذایی فردی کمتر از 100% میوه باشد، نیاز دارد که از آب استفاده کند. بعضی از میوه‌خواران یک روز هفته را روزه‌داری می‌کنند. این افراد باید مقدار کافی آب مصرف کنند که معمولاً 10 لیوان در روز است.

انواع میوه های مصرفی این رژیم

میوه‌هایی که می‌توانند در هر زمانی استفاده شوند عبارتند از موز، نارگیل، زیتون ارگانیک، آواکادو رسیده،‌ هر نوع مغز خام و آب لیمو، تنها میوه‌یی که باید از نیمه شب تا 3 صبح استفاده شود، میوه‌هایی هستند که فرد هوس می‌کند، به علاوه مقدار کمی آب (در صورت نیاز) و آب لیمو.

بسیاری از افراد تحت این رژیم بعد از چندین ماه یا چند سال آن‌را قطع می‌کنند، چون ادامه رژیم برای‌شان خیلی سخت می‌شود. علت مشکل آن‌ها هم وسواس زیاد نسبت به غذاها، انزوای اجتماعی، مشکلات روانی و گرسنگی زیاد است.

برای دریافت رژیم به صفحه اصلی و سامانه دریافت رژیم مراجعه کنید.

به همین دلیل مردم، بیش‌تر از رژیم‌های پر میوه استفاده می‌کنند که حاوی 75ـ50% میوه است. بقیه رژیم حاوی سبزیجات است و شامل لوبیاها برای تأمین پروتئین نیز می ­شود.

در بعضی موارد، رژیم فقط از غذاهای خام تشکیل شده است، در حالی‌که در سایر موارد می‌تواند شامل غذاهای پخته‌شده از قبیل سیب‌زمینی هم باشد.

انزوای اجتماعی

اغلب پایگاه‌های اینترنتی ویژه رژیم میوه خواری تأکید می‌کنند که این افراد در اجتماع دچار مشکلاتی می‌شوند. اغلب این مشکلات به‌خاطر آن است که میوه‌ خواران می‌خواهند از جریانات اجتماعی به دور باشند و با عمل خود مواردی را به مردم ثابت کنند؛ مثل دفاع از حقوق حیوانات و حفاظت از محیط زیست و یا مواردی از قبیل صلح طلبی یا مراقبه. در آمریکارژیم میوه خواری یا گیاه­خواری به‌عنوان جریان اجتماعی و سیاسی تلقی می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد درگیری و مشاجره در بین خانواده‌ها، دوستان و حتی اجتماع گردد.

«افرادی که به‌تنهایی زندگی می‌کنند و دوستانی ندارند می‌توانند به‌راحتی رژیم غذایی خود را عوض کنند و بنابراین آن‌را جزیی از زندگی خود می‌نمایند». این جمله توسط دو نفر از میوه‌خواران به‌نام‌های لورنس و مایکل سارتوریوس در پایگاه اینترنتی‌شان ثبت شده است.

آن‌ها هم‌چنین می‌گویند: «برای اغلب مردم غذاخوردن با خانواده و دوستان یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و ما باید رژیم آن‌ها را طوری تنظیم کنیم که کمترین تداخلات را با سایر مردم داشته و آنهارا زیاد منزوی نکند. افراد تحت رژیم جوان‌تر ممکن است مشاجرات بیش‌تری با خانواده و دوستان خود داشته باشند و این امر باعث شود مجبور و به ترک رژیم خود شده و همانند بقیه مردم غذا بخورند».

افرادی که با این مشکلات مواجه می‌شوند، طبق توصیه سارتوریوس باید قبل از شروع رژیم میوه­خواری تمام حقایق مربوط به آن و شرایط خود را در نظر بگیرند.

آن‌ها می‌توانند برای اطرافیان توضیح دهند که امروزه مردم گرایش زیادی به مصرف غذاهای سالم پیدا کرده‌اند و از آن‌جایی که مشکلات سلامتی و بیماری‌های زیادی امروزه مردم را درگیر کرده است که همگی می‌توانند در اثر تغذیه ناسالم ایجاد شده باشند (مثل چاقی، بیماری‌های قلبی، سرطان، دیابت، فشار خون بالا و کلسترول خون)، این رژیم می‌تواند در تخفیف عوارض این مشکلات مؤثر باشد. هم‌چنین می‌توانند توضیح دهند که از مزایای ویژهرژیم میوه خواری یا گیاه­خواری طول عمر بیش‌تر و زندگی سالم‌تر است.

عملکرد رژیم میوه خواری

هم‌چنان که انواع زیادی از رژیم‌های گیاه­خواری به‌وجود آمده‌اند، دلایل زیادی هم برای ایجاد آن‌ها ارایه شده است. یکی از دلایل این است که با کشتن حیوانات برای مصارف غذایی مخالفت شود؛ دلیل دیگر مخالفت با استفاده از هر نوع محصولی است که از منابع حیوانی تهیه شده باشد.

سایر دلایل عبارتند از مخالفت با از بین‌بردن هر نوع گیاه یا ماده غذایی، مزایای سلامتی این رژیم، ملاحظات زیست محیطی و عقاید مذهبی. عمده‌ترین عملکرد رژیم گیاه­خواری و به‌ویژهرژیم میوه خواری این است که باعث ارتقای سلامتی و انرژی فرد می‌شود.

وقتی که فرد بهرژیم میوه خواری عادت کرد، از لحاظ فیزیکی، ذهنی، احساسی و معنوی سالم‌تر می‌شود.

انجمن میوه‌خواران می‌گوید که افراد میوه‌خوار بدن متعادلی خواهند داشت و سردرد کمی احساس می‌کنند و یا اصلا دچار سردرد نمی‌شوند، مقاومت آن‌ها نسبت به بیماری‌ها زیادتر شده و درد را بهتر تحمل می‌کنند؛ عوارض سالمندی در آن‌ها کاهش یافته و کم‌تر می‌خوابند.

بهترین کاربرد رژیم میوه خواری و این سبک زندگی آن است که فرد می‌تواند کودک سالمی به‌ دنیا آورده، بیش از صد سال عمر کند و به هیچ بیماری خاصی مبتلا نخواهد شد.

در یکی از مطالب پایگاه اینترنتی این انجمن چنین نوشته شده است: «انسان نمی‌تواند همه چیز بخورد و سلامت خود را حفظ کند. انسان برای استفاده از میوه‌های درختان آفریده شده است».

فواید رژیم میوه خواری

مزایای رژیم میوه خواری بیش‌تر توسط خود افراد تحت رژیم عنوان شده و توسط تحقیقات علمی به اثبات نرسیده‌اند. این مزایا شامل افزایش قدرت ذهنی و عملکرد مغزی، خلاقیت، شادی، انرژی، اعتماد به نفس و تمرکز است.

ازمزایای جسمانی این رژیم طبق گفته انجمن می‌توان به پیشگیری و درمان سرطان، یبوست، بی‌خوابی، افسردگی و مشکلات گوارشی، کاهش وزن، بهبود زخم‌ها، تقویت سیستم ایمنی، کاهش خونریزی قاعدگی، افزایش قدرت جنسی، بهبود وضعیت ظاهری و سلامتی پوست، مو، چشمان و ناخن‌ها، هماهنگی بیش‌تر عضلات و توانایی کنترل مواد مخدر و الکل و تنباکو اشاره کرد.

سازمان کشاورزی آمریکا توصیه می‌کند که میوه‌ها در برنامه غذایی روزانه گنجانده شوند؛ البته مقدار آن بستگی به سن، جنس، وزن بدن، قد، سطح فعالیت جسمانی و مقدار کاهش وزن مطلوب دارد. باید خاطرنشان ساخت که تاکنون شواهد علمی مبنی بر این‌که استفاده از رژیم میوه خواری می‌تواند بیماری‌ها را بهبود بخشد در دسترس نیست.

استفاده از میوه‌ها یا گنجاندن میوه زیاد در رژیم میوه خواری باعث تنظیم سطح کلسترول خون می‌گردد، کلسترول خوب (HDL) را افزایش داده و سطح LDL کلسترول (کلسترول بد) را کاهش می‌دهد. قسمت اعظم کلسترولی که باعث انسداد رگ‌ها و بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود از منابع غذایی حیوانی و چربی‌های غیرحیوانی فرآیندشده خاصی است. میوه‌ها، غلات و مغزها حاوی کلسترول خیلی کم بوده یا اصلاً کلسترول ندارند و باعث کاهش سطح کلسترول خون می‌شوند.

فردی به‌نام تام بیلینگز که برای مدت طولانی گیاه­خوار بوده است، عنوان کرده که برای مدت ده سال میوه‌خوار بوده است. تجربه گیاه­خواری ورژیم میوه خواری او در پایگاه اینترنتی «ماورای گیاه­خواری» شرح داده شده است. او مزایای رژیم میوه‌خورای را به این ترتیب عنوان کرده است:

که برای مدت طولانی گیاه­خوار بوده است، عنوان کرده که برای مدت ده سال میوه‌خوار بوده است. تجربه گیاه­خواری ورژیم میوه خواری او در پایگاه اینترنتی «ماورای گیاه­خواری» شرح داده شده است. او مزایای رژیم میوه‌خورای را به این ترتیب عنوان کرده است:

  • میوه یکی از خوشمزه‌ ترین غذاهای خام بوده و مصرف میوه یک تجربه خوشایند است.
  • میوه کمک به پاک سازی بدن از سموم می‌کند.
  • میوه‌هایی که در محل زندگی هر فرد پرورش داده می‌شوند از لحاظ زیست محیطی خطری ندارند.
  • میوه‌خواری کمک به کاهش وزن می‌کند.
  • میوه باعث بهبود عملکرد سیستم تنفسی می‌شود.
  • میوه باعث تقویت حواس فرد خصوصاً بویایی و چشایی می‌شود.
  • میوه کمک می‌کند فرد نیاز به آب کم‌ تری داشته باشد، چون اغلب میوه‌ها حاوی آب زیادی هستند.

مقاله های مرتبط:


Fruitarian diet ، Tom Billings ، Beyond Vegetarianism

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *