داروی متفورمین ممکن است دمانس و اختلالات شناختی را حتی در افراد غیر دیابتی معکوس یا کند نماید.
اغلب بیست میلیون نفری که در آمریکا دچار دیابت نوع دو هستند از داروی متفورمین استفاده می کنند.
این دارو بسیار ایمن است و میلیون ها فرد دیابتی برای دهه ها با عوارض جانبی کم و فارغ از ناراحتی های دستگاه گوارش، از این دارو استفاده کزده اند.
بعلاوه داروی بسیار ارزانی می باشد و اکنون مطالعات جدید اشاره ای به این موضوع دارند که متفورمین ممکن است
حتی در افراد غیر دیابتی مغز را در برابر بیماری های رو به رشد ناشی از پیری محافظت کند.
داروی دیابت می تواند از آلزایمر جلوگیری کند؟
به گزارش نوروسافاری به نقل از ساینتیفیک امریکن،
با وجود اینکه دیابت یکی از ریسک فاکتور های بیماری های نورودژنراتیو است، متفورمین با کاهش شدید شیوع این بیماری ها در ارتباط است.
در جامع ترین مطالعه در مورد تاثیرات شناختی متفورمین که تا به حال انجام شده است،
کووین شی و همکارانش در دانشگاه Tulane شش هزار بیمار دیابتی را مورد مطالعه قرار دادند و نشان دادند،
که هر چه مدت بیشتری فرد از متفورمین استفاده کرده باشد، احتمال کمتری برای پیشرفت بیماری هایی
نظیر آلزایمر، پارکینسون، انواع دیگر دمانس و اختلالات شناختی، وجود خواهد داشت.
در راستای برخی مطالعات قبلی ( مطالعات در مقیاس کوچکتر و استفاده طولانی مدت از متفورمین) بیمارانی که در مطالعه
جدید بیشتر از چهار سال متفورمین استفاده کرده بودند در مقایسه با افرادی که فقط انسولین و یا انسولین
بعلاوه داروهای ضد دیابت دیگر استفاده کرده بودند، ۲۵ درصد ابتلا به بیماری های نورودژنراتیو کمتر بود.
این نتایج در همایشهای مرتبط با انجمن دیابت آمریکا ارایه شده است.
سوزان کرفت نوروساینتیستی که بر روی مقاومت به انسولین در بیماری های نورودژنراتیو در دانشکده پزشکی کار می کند،
می گوید حتی در غیاب دیابت، در مغز بیماران آلزایمری همواره کاهش حساسیت به انسولین وجود دارد.
این ارتباط باعث شده است تا بعضی الزایمر را دیابت نوع سه بنامند.
همچنین کرفت بیان می کند که انسولین نقش های زیادی در مغز بازی می کند.
انسولین در تشکیل حافظه نقش دارد و همچنین ضایعات پروتئینی ( مثل رشته های Tau و پلاک های آمیلوییدی که در آلزایمر تشکیل می شوند) را از سیناپس ها دور می کند.
بنابراین متفورمین ممکن است به تصحیح وظایف مربوط به انسولین در مغز پیر کمک کند.
تحقیق بر روی حیوانات نشان می دهد که شاید اساس این پدیده از اثرات دارو بر روی سلول های بنیادی عصبی ناشی می شود.
دو نوروساینتیست بنام های جینگ ونگ و فردا میلر در بیمارستان تورنتو نشان دادند که وقتی که موش های غیر دیابتی متفورمین دریافت می کنند حافظه آنها بهتر می شود.
در وب سایت بهزیستن شما می توانید برای اطلاع از انواع رژِیم ها به وبلاگ وبسایت هم مراجعه نمایید.
بدون دیدگاه