✔️ از ایمونوگلوبولین وریدی در نوزادان جهت درمان کمکی در سپسیس های شدید، زردی همولیتیک و ترومبوسیتوپنی آلوایمیون استفاده می شود.
دوزینگ:
دوز معمول در نوزادان 500 تا 750 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز است. دارو میبایست در زمان 2 الی 6 ساعت تزریق گردد.
پایش ها:
مانیتورینگ مکرر ضربان قلب و فشار خون و همچنین محل IV از نظر فلبیت ضروری است.
عوارض جانبی و احتیاطات:
➖ هایپوگلایسمی
➖ تاکی کاردی گذرا
➖ افت فشار خون
‼️ این عوارض با توقف انفوزیون برطرف میشوند.
➖ خطر آنتروکولیت نکروزان در نوزادان ترم و نزدیک به ترم که تحت درمان با IVIG جهت زردی همولیتیک بوده اند، ممکن است افزایش یابد.
➖ بر اساس هشدارهای شرکت های سازنده، IVIG با اختلال عملکرد کلیه و نارسایی حاد کلیه ارتباط دارد. بنابراین در نوزادان با اختلال عملکرد کلیه با احتیاط مصرف گردد. (در این بیماران دارو، حتی الامکان در کمترین غلظت و کمترین میزان سرعت، انفوزیون گردد).
❗️نکته: در استفاده از فراورده های IVIG حاوی سوکروز، میزان نارسایی کلیه بیشتر مشاهده شده است.
فارماکولوژی:
فراورده IVIG کنستانتره مشتق شده ایمونوگلوبولین نوع G از پلاسما میباشد. هیچ تفاوتی در پیامد استفاده از برندهای مختلف دیده نشده است. گزارش شده است در تمام فراورده ها بیش از 92 درصد مونومرهای IgG وجود دارد. همچنین گزارش شده است که تیتر توتال IgG در نوزاد سپتیک درمان شده، تقریبا بیش از 10 روز در حد بالا باقی مانده است.
توجهات:
1⃣ تمام فراورده ها عاری از ماده نگه دارنده می باشند.
2⃣ محلول IVIG با سرم قندی و آمینواسید سازگار است.
3⃣ بر خلاف تصور، بسیاری از برندهای IVIG در دمای اتاق قابل نگهداری است. بنابراین حتما بروشور شرکت سازنده از نظر شرایط نگهداری مطالعه شود.
نقل از کانال مراقبتهای ویژه نوزادان
بدون دیدگاه